De focus op het uiterlijk…
“Zat er bij mij al jong in. Eerst kwam dat vooral door onzekerheid. Als ik mooi was van de buitenkant, zou dat me helpen om vanbinnen ook zelfverzekerder te worden. Ik was ervan overtuigd dat ik er leuk uit moest zien om door anderen gezien te worden. Die gedachte liep als een rode draad door mijn leven. Op mijn 18e liet ik mijn borsten vergroten van cup AA naar A om mezelf mooier en vrouwelijker te voelen. Het ging dus niet per se om een enorme verandering, maar toch heb ik de implantaten er tien jaar later, vlak na de geboorte van mijn zoon, weer uit laten halen. Het voelde niet meer goed, het paste niet meer bij me.”

Een tijd lang vond ik het ook een belachelijk idee…
“Om aan fillers en botox te beginnen. Ik sta anders en zelfverzekerder in het leven dan toen ik jonger was, heb een goed huwelijk en ben een trotse moeder. Wat voor signaal zou ik dan aan mijn kinderen afgeven? Dat het in het leven alleen maar om uiterlijk draait?” Toch begon ik me steeds vaker te storen… “Aan mijn spiegelbeeld. Al die rimpels: daar had ik zó geen zin in! Ik voelde me jong en fris, maar zag dat niet terug in mijn uiterlijk. Mijn gezicht zag er ingevallen uit. En als ik in de drogisterij aan het werk was, had ik het gevoel continu overdreven te moeten lachen om de boel in mijn gezicht omhoog te hijsen.”

Mijn kinderen waren er eerst enorm op tegen…
“Door het beeld dat ze van fillers hadden door sociale media. Ze wilden me ervoor behoeden. Inmiddels zien ze dat
de behandelingen bij de Elzen Kliniek mij alleen maar heel erg goed hebben gedaan en zijn ze trots op me. De eerste keer dat ik in de spiegel keek na de eerste behandeling, vergeet ik nooit meer: wauw! Mijn gezicht is weer voller, ik kijk fris uit mijn ogen en mijn uitdrukking is weer vrolijk, zonder dat ik daarvoor geforceerd hoefde te lachen. Mijn uiterlijk past weer echt bij wie ik ben.”